Κορμός από το χεράκι μας , κλαδιά από τα δάχτυλά μας……Τον ζωγραφίσαμε με τέμπερες, αφού αναμείξαμε τα τρία βασικά χρώματα ( κίτρινο, κόκκινο και μπλε ). Στη συνέχεια κόψαμε διάφορα φύλλα που τα σχεδίασαν τα ίδια τα παιδιά σε βελουτέ χαρτί φθινοπωρινών χρωμάτων. Για λόγους ευκολίας αναμείξαμε όλα τα φύλλα μαζί και στη συνέχεια τα ξεχωρίσαμε σε χρώματα. Έτσι η εργασία κάθε παιδιού έχει κατιτίς από τους φίλους του…Το αποτέλεσμα μας άρεσε πάρα πολύ, αν και μας πήρε 2-3 μέρες να το ολοκληρώσουμε….
Φέτος για φθινοπωρινή διακόσμηση στα παράθυρά μας είπα να το ρίξω λίγο στην ποίηση….Είχα κάποιες φθινοπωρινές πλαστικοποιημένες εικόνες που είχα βρει στο διαδίκτυο και τις εμπλούτισα με τα κατάλληλα παιδικά φθινοπωρινά ποιήματα ή τραγούδια…..Εννοείται οτι με την παραμικρή ευκαιρία, κάθε ποιήμα μπορεί να αποτελέσει μια καλή αφόρμηση για φθινοπωρινές δραστηριότητες:
Αργήσαμε λίγο να μιλήσουμε για το φθινόπωρο, αλλά μόλις τώρα εμφανίστηκαν στην αυλή μας τα πρώτα κίτρινα φύλλα…
Και μιας και μιλάμε για δεντράκια, μόλις σήμερα ανακάλυψα από το ιστολόγιο της συναδέλφου vpliatsika το γνωστό παραμύθι «Η μηλιά που έδινε» σε ένα υπέροχο φιλμάκι – animation: δείτε το οπωσδήποτε, είναι πολύ συγκινητικό:
Νοέ. 08, 2011 @ 08:50:06
Υπέροχη δουλειά, μπράβο! Το δέντρο εξάλλου είναι από τα πιο ισχυρά σύμβολα δύναμης, σοφίας και εναρμόνισης με τη φύση, κι αυτό το νιώθουν τα παιδιά κάθε ηλικίας. Κατά κάποιο τρόπο έχουμε συγχρονιστεί ως προς τη θεματολογία μας αυτή τη φορά συνμπλογκίτισσα!
http://newagemama.com
Νοέ. 14, 2011 @ 23:08:01
ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙΑ ΤΑ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ!!!!. Έφη μου κάνεις πολύ ωραία δουλειά .Να ζητήσω χάρη;;;Αν βρεις χρόνο κάνε κάτι…ότι σου ρθει ..και για το ¨ τρελό φθινοπωράκι¨,το ποιηματάκι μου….ε να μη ζηλεύει και αυτό!!!